Localisation : Un bunker sous terre au milieu du Sahara
Année : 2050
Jour et heure : cela ne nous importe plus, maintenant que le monde est détruit, nous n’avons plus l’heure mais nous avons le temps : enfin !
Je n’ai rien oublié de mon ancienne vie, de tout ce que j’ai perdu, de la beauté d’un coucher de soleil, du mouvement lent et majestueux des vagues sur la plage de mon enfance, des histoires que me racontait ma mère. Je n’ai rien oublié du rire joyeux de mes propres enfants jouant à la balle au prisonnier dans le jardin. Rien non plus de ma sœur et mon frère, de notre enfance de petits noirs dans un village de France qui nous a tôt appris à affronter l’adversité. Je n’oublie pas que j’ai été heureuse. J’ai construit ma force et mon énergie, j’ai pu penser l’avenir malgré le Grand Effondrement parce que je savais que ce bonheur-là était possible, qu’une communauté bienveillante, imaginative pouvait sauver du pire des malheurs.
Je suis la plus vieille du projet, c’est moi qui l’ait conçu. Ici, il m’appelle tous Vieille Mère.
J’ai tout perdu au moment du Grand Effondrement en 2030. Tous ceux que j’aimais, ma maison, ma famille, les couchers de soleil, la mer, le chant doux des oiseaux au printemps, la caresse du vent sur mon visage, la table garnie et les amis en fête. Tout !
Depuis des décennies les puissants se faisaient la guerre. Ils fabriquaient des armes sophistiquées, ils n’avaient pas envisagé que leur avidité, leur quête d’un pouvoir hégémonique finiraient par créer notre perte à tous. Le budget de la défense était de plus en plus important, au détriment de la santé, du bien commun. L’éducation avait été abandonnée, la santé des plus fragiles délaissée, ils nous avaient transformés en corps brisés, malades, mal-éduqués, effrayés et méchants. Ils avaient permis que la terre soit abimée pour le confort immédiat de certains, ils avaient moqués, contredits les scientifiques qui prédisaient le désastre écologique en cours. Alors même que les tempêtes étaient plus virulentes, les incendies plus destructeurs et que des sécheresses terribles nous rendaient plus fragiles, ils avaient réussi à nous convaincre que l’étranger était le plus grand danger qui soit, à nous monter les uns contre les autres jusque dans notre intimité. Et quand ils avaient utilisé leurs armes, leurs bombes, nous avions applaudi parce que ce n’était pas contre nous mais contre des hommes, des femmes, des enfants que l’on nous désignait comme ennemis. Des personnes que nous n’avions jamais vu, qui vivaient à des milliers de kilomètres de nous et que nous les autorisions à massacrer parce qu’ils nous répétaient « c’est eux ou vous ! »
Je suis née à la fin du siècle dernier, j’étais là, j’ai tout vu. J’ai, inscrit dans ma mémoire comme un tatouage au fer rouge, la première bombe nucléaire et celles qui ont suivies en rétorsion. Je ne sais plus qui a commencé. Il n’y a plus personne pour écrire cette histoire. Je ne sais plus si c’était la Chine, les USA, la Russie, Israël ou la France. Dans le Projet Anticipation, nous avons compris qu’aucune guerre n’est nécessaire, aucune ne se gagne. Le premier sang versé à l’origine du monde crie vengeance et dans un cercle pervers, dévastateur, les mêmes horreurs se reproduisent.
J’étais ce qu’on appelait en ce temps-là une nerd. Très jeune, j’avais compris l’intérêt de l’informatique, du numérique et de la façon dont on pouvait s’en servir soit pour abêtir, dominer, s’enrichir, soit pour rendre les nôtres plus conscients de leur vulnérabilité et plus solidaires. J’ai choisi la seconde option.
Nous étions six femmes : Joyce et Annabella qui nous viennent des Etats Unis et du Brésil, Hua qui est chinoise, Rim qui est libanaise, Chloé française et moi, Sol, diminutif de mon prénom car mes parents m’ont appelée Soleil, prénom que j’ai transformé en Sol, comme le plancher où j’ai besoin de m’arrimer. Pas aussi vaste que la terre, mais Sol, comme l’endroit à la fois modeste et essentiel où tu poses tes pieds à chaque pas.
Le monde allait à vau-l’eau, j’ai contacté les femmes les plus brillantes de leur génération et elles m’ont écoutées quand je leur ai dit, « tout ça va mal se finir, nous devons nous préparer dès à présent à accoucher de l’avenir »
C’est ainsi qu’est né le Projet Anticipation. Le plan B d’un monde qui, c’était à prévoir, a implosé. Nous avons inventé la machine à remonter le temps et décider de réparer notre monde cassé en sauvant Les Vulnérables.
Collège de la Haute Azergues
xxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxéxx. xxxx xxx xéxxxxéx xxxxx xx’xxxx xxxxx x’xxxxxxxxx xxx xx xêxx xxxxxxxxx x éxé xéxxéx xx xxx xx xxxxxxx à xxxxx. xx xxxxxxx xx xxxéx xxx xxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxé xxx xx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx x’xxx. xxxx xxxx xxxx, x’xxx xx xxxxx xx xxxxxx ! xx xêxx xéxéxxxx xx xêxx xxxxx xx’xxxx ! xx, xxxxxx à xéxéxxxxx, xxxxxxxx xx xxx xxxxx à xxxxx ? xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxx, xxxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxxx xx xxxx xxx, xxxxxxxx xx xxx xx’xx xxxxxx xx xxxxx xxxx x’xxxx xx xx xxxxxxxxx, xxxx xxx xxxx xxxxx, xxxx xxx xxxx xx xxx xxxxxxxxx...
xxxx xxxxxx xxx xxxxéxx xxxxxxxx çx xx xà. x’xxx xxxxx xx’xxxx xxxx x’éxxxxxxxx xx xxxxx xx xxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx. xx xxxxx xxx xxxxxxxx xx xxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xx xxx, éxxxxxxx x’xx x’xxx.
xxxxxxx, xx xxxxxxx xx xxxx, xxx xxxxx xxxxx xx 24 xxx, xxxx xx x’xxxxxxxx xx xéxxxxxx xx xxxxxxx. xxxx xxx à xxxxx, xx xxxx xxxxé, xxx éxxxxxxxxxxx xx xxxxx, xx xxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxx xx xx xèxxx xxxxxxxx xxx xxx xéxxxxxxxxxx xx xxxx. xxxx xxx xêxéx xx’xx xx xxxx xxxx xxx éxxx, xx xxxxx xxxxxxxx, xxxx à xxx xxxxxxx xx’à xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx, xx xxxx xéxxxxéxxxx. x’xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxx xxx xxxxxxx xx xxxx xx x’xxx xxx xxxx xxx :
xâxxx-xxx. x’xxx xxx, x’xx xxxxxx xx xxxxxxxx, xxxxxxx xxx xx xxx, x’xx xxxxxxxx xxxxx xxxxx.
x’xx xxx xxxxxxxx xxxxxx. xxx xxxx xxx xxxx xx x x xxxx xxx. xx xxxxxxx xxxxx x’xxxxx.
xx xxx ! xéxxxéx, xx xx xxxxxx xxx.
xx xxx, xxx xxxx ?
xxx, xxxxxx xxx xxx xxxx xx x’xx xx xxx xxxxxxxx, xx xx xxxx xxxxx xx xxxxxxx xx xxxxx xx, xêxx xxxx xx xxxx, xx xxxx xxxxxx’xx x’xx xxx xxxxxxxxx.
xx xxxx xxxxxxxxxx, çx xxxx xxxx xx xxxxx xxxxxx...
xx xxx xxxx xxxxxxx ?
xx éxxxx xxxxxxxxx, xx xxx xxxx xx xxxxxx. xxx xxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxxx éxé xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxxé xxxxxxxx xxxxx xx x éxé xxxé xxx xx xx’xx x xxxxxé xxxxxx. x’éxxxx xx xxx xxxxx : xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xx xxx, xx xxxxxx, xx xxxxxxx xêxx x’xxxxx xx xxxxxx. xxxxxxxxx, xx xxx xx x xéxxxé xxxxxxxxx : xx x’xxx xxxx xà xx xx xxxxx xxxxxxxx xx êxxx xéxxxxx.
xxx, xxx xxxxx, çx xx xxxx xxx xxxxxx. xxxx xxxxxxx xû xxxxx xxx xéxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xéxxxxxxxxx xxxxôx xxx xx xxxxxxxxxxx... xx xxxx, xx xxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxx xx xèxx...
xxx xxxxxxx. x xxxxxôx.
xxxx xxxxxx xxxx xxxx. xxxx xxxxx xx xxxxx xxxxx xx xèxx xxx xxx :
x’xxx xxx xxxx xôx ! x’xx xx x’xxxxx ? xx xxxxx x’xù ?
xéxxxéx, xxxxx, x’éxxxx xxxx xx xxxxxxx.
xx xx xxxx xx xxx ? xxx ? xxxx xxxxxx’xx ? xx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxx ! xxxx xxx ? xx xxxxxxx ? xxxxx xx 1xx ? xx xéxxxxxxxx ? x’xxxxxxx x’xxx xxxxx xxxxxxxxxxxx : çx xxxxxx êxxx xxx !
xx x xxxxé xx xéxéxxxxxxx : xxxx xxx xxxx, xxxx xx xxxx xxx xxxxxx.
xxxêxx xxxx çx ! xx x’xxx xxx xxx xxx xéxxxxx xx xxxxxx xxçxxx. xx xxxxxxx, xx xx xx xxxx xxxx : x’xxxxxxxx xx êxxx xxxé.
x xxx xxxx, x’xx xxx xxxx xxxx xxxx. xxxx xxxxx xx xxxx xx xxxx xxxx xx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xx xèxx xxxx xx xxxxxxxx xx xxxxx. "xxx xxxxxxx xxxx xéxxxéxxxx xx xxxxx éxxïxxxx, xxx xx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xx x’éxxxxxx, xxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxéx x’xxx xxxxéx, xxx xx xx xxxxxxxxxx xxx xx xx xxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxx xx xx x’xxxxxxx xx xxx xxxxx xxèxx. xx xxxx xxxxxxxxxxxx, xxxxxxxxxxx, xxxxxxxxx. xx xx xxxx xx’xxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xx’xxx xxxx xxx xx xxxéxxxxx xéxéxxxxxxxx. xx xxxx xx xxxxx, xx xxxxxxxx, xx xxxxxxxx, x’xxxxxxx, xx xx xxxxxx xéxxxéxxxx xxx xx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxx x’xx xxx xxx xxx xxxx xxx. xx xxxxxxxx xxxxxx, xxûxxx à xx xxxxxxé xxxxxx xxxx xx xêxx. x’xxxx xxxxxxxxx xxxxx xêxx xxxxxxxxx xxx xx xxéxxx xxxx..."
xxxx xx xxx, xxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxx xxxxxx xx xxx xxxxx xxèxx xxxx xx xxxxxxx xx xxxèxxxx à xx xéxxxxé. xxxx xx xxéxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xx xx xxxxxxxx. xxxx xxx xxxxxx xxx xxxx xxx xxxx xx xxxxxxxx à xxéxxxxx xx xxxxx. xxxx xxx xxxxx xxx xxxxxèxx xèxx xxxx xxx : xxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxx xà xx xx xxxxxx xxxxx xxx à x’xxxxxxxx. xxxèx xxxxx xxxxé, xxxx xxxx xxxx xx xxxxxxx xx xxéxxxx xxx xxx xxxx xx xxxxxxxxx. xxxx xxx xxx xxxxxxxx à xxx xxèxx, xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx, xx xxxxx xx xx x’xxxxxx xxxxx, éxxxxé. xxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxx xxxx xxxxx. xxxx xx xxxx xxx xxxxx
(...) enfin, épuisé. Elle retourne dans son lit sans bruit. Elle ne sait pas quand rentreront ses parents, ni dans quelle humeur ils se trouveront : sa mère est partie furieuse et son père est toujours sur les nerfs quand il rentre du boulot. Elle éteint la lumière et écoute sa musique préférée en se rappelant sa rencontre avec Camille plus tôt dans la journée.
SCRIPT | Collège de la Haute Azergues
Alors qu’ elle rentre du musée, atterrée par la mutation de sa chère tête Mundurucu pour un célèbre musée Parisien, Rose, absorbée dans ses souvenirs chute de son skate sous les yeux de Camille, sa voisine du premier. Vexée dans son orgueil, l’adolescente se montre désagréable avec la jeune veuve. La solitude mais aussi l’envie de rester dans le quartier semblent pourtant les rassembler. L’idée de ce déménagement est comme chaque soir source de conflit familial chez Rose et une fois de plus, c’est elle qui prépare le dîner et couche son petit frère, sauf que ce soir là, l’idée de quitter Marseille pour Paris ne la quitte pas.
« xxxxx ? xxx xxxx.
– xxx ?
– xx xx xxxx xxx xxxxxxxxxx xx xéxéxxxxxxxx, xx xxxx xxxxx à xxxxx xxxx xxxx.
– xxxxxxxx ?
– xxxxx-xxx xx xx x’xx xxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx.
– xxx xxxx, xx xxxxxx xxxx xx xéxéxxxxxxxx xxxx xxxx.
– xxxx xxxxx, xx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xêxx xx xxxxxxxxx xx xxxéx xx xxxxxx ! ».
xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx, xxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxx, xxxx xxxxxxx xx xxxxx xx xxxxx xxxxxx xéx xxxxxx xxxxx xxxx xx xxx xxéxxxxx : xxxx xxxxxxxxx à xxx éxxxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xéxxxxxxxxx, xxxx xxx xxèx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx.
xxxxx xxxx xxx xxxxéx xxxx xx 12èxx xxxxxxxxxxxxxx, xxxxx xxxxx xxxxxx.
xx xxxxxxx xx xx xxxx, xxxx xxxxçxxx xxx éxxxxxxxx, xxx xxxxxxxx, xxx xxxxxxxxx, xxxx xéxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx.
xxxx xxxxx xxxx x’xxxxxxxx xù xxxxxxxx xx xxxxx, xx xxxxxxx xx xxx xxxxxx. xxxx xxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxèxx éxxxx. xx xxxxx xxxxxx xx xxxxx xx xxx xxxxxx xx xxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxx. xxxx xxxxxxx xx xxxxxx xx xxxéx xx xxxxxx xxx xx xxxxx, xxxxxé xx xxxx xxxxéx. xx xxxxx xx xxx xxxxxxxx : xx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxèx xxxxx xxxx xxxxxéx.
xx xxxxxxxxx, xx xxxxx xx xxxx xéxxxx xx x’xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xx xx xxxx xxxxxx xx xx xxxxxxéxx. xxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xx’xx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx. xxxx xéxxxxx à xxxx xxxxx xx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxx. xxéxxxxxx, xx xxxxx xx xxxx, xéxxxx xx xxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxx x’xxxéxxxxx. xxxx xxxxxx çx xxxxxxxxxx. xxxxxxx xxxxxx x’xxxx, xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx, xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx. xxxx xxxxxxx à xx xxxxx xx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx. xxx xxxx xxx xxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx, xxxxx xx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxéxx. xxxxx xxxxçxxxxxx xxx xxxxx xxx xxxx xôxéx xx x’xxxxxx xxxxx xx’xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxx. xxxx xx xx xxxxx x’xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxx x-xxxxx « x xxxx xxxxx ». xxxx xx xxxxxxx xx.
xxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxx’xxx xxxxxx xxxxéxx. xxxxxxx xx xxxxx, xx xxxxx xxx xxxxxxxx x’xù xxxxx xx xxx xx x’xxxxxx, xx xxxxxxxx xx 1910 xèxxxx… xxxx xxx xxéxxxxx xxx xxxxxx xôxxxx xx xx xxxxx xx xx xxxxxxxx, xx x’xxx xx xxxxxxxx, xxxxx xxxx xx’xx xxxxxxxx, xxx xéxxxxxxxxxx xxx xxx xxx xxx xx xxèxx, xx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxx xxxxxxxéxé xxx xxxxxx Éxxxéxx. xxxx xxx xxxxxxéx.
xx xxxxx xx xéxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxxx, à xxxxxxxxé xx xxxxxx.
xxxx xxxxx xxxx xx xxxx xx xxxx xx xxxxx xxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxx. xxxx xxx xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx.
x x’xxxéxxxxx, xxxx xxxx x’éxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxx, xx xx xxxx xx xxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxx xx xxxx xxxxxxxxxx.
xxxx, xxxx xxxxxxx xxxxxx x’xxxx xx xxx xxxxx à xx xxxxx. xx xxx xxxxxxx xù xxxx xxxxxxxx xx xêxx xxxxxxxxx.
xxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xx xxxx xx xxxxx xxx xxxxxx x’xxxxxxxxx à xx xxxxxx xx xxxxxxxxx x’xxxxxxxx xx xx xêxx xx xxxxxxxxx.
xxxx x’xxxxxxxx
(...) de la tête de Mundurucu.
Elle s’approche encore pour profiter des explications mais elle s’étonne : la tête qui est exposée là n’est pas celle qui était à Marseille ! On dirait une mauvaise copie !
Elle va questionner le guide qui s’étonne de sa question et ne comprend pas qui est cette jeune fille.
SCRIPT | Collège Faubert
Résumé :
Rose décide de quitter quelques jours Marseille pour ne pas participer à ce déménagement qui lui pèse tant. Elle ira chez sa tante à Paris, pour découvrir le nouvel emplacement de la tête Mundurucu exposée désormais au Louvre.
Mais elle découvre en arrivant au musée que la tête exposée n’est pas celle qu’elle aime tant. Que s’est-il donc passé ?
http://www.fichesmetier.com/les-met...
xxxx xûxx x’xxxx, xxxxx x’xxxxx xxx xxxxxxxxxxxx :
« xxxxxxx xx xxxx-xx xxx xx xx xxxx xxx xx xêxx xxxxxxxxx, xxxxx xxx éxxxx xxxxxéx xx xxxéx xx xxxxxxxxx ? »
xx xxxxx xéxxxx xxxxxxxxxxxx :
« xxxxxx, xxxxxxxxxxxx, xxxxxxxx xîxxx-xxxx xxxx ? xxxx êxxx xx xxxxxx, xxxxxx xxx œxxxxx xxxxxéxx xxxx xxxxxxxxxxxx !
– xxxx xxx xx xxxx xxxxxx xxx x’xxx xxx xxxxx xéxxxxxx xxxx. xx x’xx xxxxxxxx xxèx xxxx, x’xxxxxx xxxxxxx xxxx xx xêxx, xx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xéxxxxx. »
xx xxxxx xxxxxxxé, xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxx xx xx xxxxxxx :
« xxxxxxx, xx xxxxxxé xx xxxxx xxx xxxxèxx xx xêxx x’xxx xxx xx xêxx xx xx xxxxxxxxxé xx xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxéxxxxx ! »
xxxx xxxxxéxéx x’xxxxxxx :
« xxxx xxxxx xxx xxxxxx xxx xxxxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxxx éxxxxxxx, x’xx xxxx xûxx !
– xx xxxx xxxx xxx à xxxxx xéxxxxx, xxxx xxxx xx xxxxx xêxx xxxx xxx xxxx, xxxxxx xx xxxxx xx xxîxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx. »
xx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx, xxx xxxxxx xx xxx xx xxxxxx xx xxxxx.
« xxxxx xxxxx xêxx ! » xéxxxxxx xxxx.
xx xxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxxx, xxxx xxx xûxx xxx xx x’xxx xxx xx xxxxx xêxx. xéçxx, xxxxxxxxx à xxxxx xxx xxéxx xx xxxxx, xxxx xx x’xxxxxxx xxx x’xx xxx xxxxx xx xx xxxxx xxxx xxxxx xéxxéxxxx. xxxxxx xxxx xxx xxxxéxx, xxxx xxx xxxxxxxéx xxx x’xxx xxx xxxxxxxxçxx ! xxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxx : xxxx xxx x xxxxé xxx xxxxxx à x’xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx-xxxx xx xxxxxxx, xx xxx xx xxxxxxxîxxx ? xxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxx. xxxxxx, xxxx xx xxxxxx xxxx xx xxxxxx.
xxxxxxxxx, xx xxxxxx xxx xx xxxéx xxxxxxxxxxx xx xx xxxxxx x’xxx xxx xxxé. xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xx xxxxxx xxx xxx xxxxxx. xxxx xxxxxx xxx éxxèxx xxxxx, xxxx xx xxxxxxxx.
x’xxxéxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxx xx xxxxxx xx xxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxx xx xx xxèxx. xx xxxxx xxxxxx xxxxxèxx xxxx. xxxx xxxxx xx x’xxxxxx, xx xxxx. xxxx xxx xxxxxxéx. xxxx xxxxxxxx xxxxx xx’xxxx xx xxxxxxx xxx êxxx xà xx xx’xxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xx x’xxxxçxxx.
xxxx, xxx xxxxxx xx xxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx : « xxxxxxx… xxxxxxxxx »
xxxx, xxxxx xx xxxxxxx, xx xxéxxxxxx xxxx x’xxxxxxx.
« xx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx, xxx xx xxxxxxx xxxxx. »
xx xxxxîx éxxxxé xx xxxxxxx.
« - xxxx xxx xxxxxxxx xx xx xxxéx xxxx à xxxx xxxxxxxxx, xx xxxxxxx xx xxxxxx. xxxx xx xxxxx xx’xx xxxxxx xxxxx x’xxxxxxx xx xxxxxx. x x’xxxxx xx’xx xxx, « xx xxxx xx xxxxx » xx xx xêxx xx xxxxxxx xxxx êxxx à xxxxx.
– xx xx xxxxxx xxxxxx à xxxxxxxxx xx xxx, xx xéxxxxxxxx xx xxxéx xxxxxx xxxxéx. xx xxxx, xxx xxxxxx xxxéxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxêxxx xxx œxxxxx. xx xxxxxx xxx xéxxxxxxx xxxxxxxxxxx !
– xxxxxx xxx éxxxxxx xxxx xxx xx xxxx. xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx, x. xx xxxxxxxxxxxx.
– xxxx xxxxx xxx…
xxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxèxx. xxxx xxxx xx x’xxxxxxx xx xx xxéxxxxxx xxxx xx xxxxx, xxxxx xxx xxxxx-xx xx xxxxxxx. xxxxxxxxxx xx xxxéx, xxxx xxxxxxx à xx xxxxxxxxxxxx xx’xxxx x xxxxxxxx. xxxx xxx xxxéxxxxxx xxxxxxxx xxx x’xxx xxx xâxx xxxxx xx xx xêxx xxx xxx xxxxxéx xx xxx xx xxxxx x éxé xxxéx.
xx xxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxx à xx xxxèxx. xêxx xx xxxéx xx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xx
(...) de la tête qui est exposée et que la vraie a été volée.
La tristesse et le doute laissent place à la colère. Même le musée le plus populaire de France ne sait pas mettre en sécurité ses œuvres !
Alors, Rose prend la décision la plus folle et dangereuse de toute sa vie : retrouver elle-même la tête Mundurucu.
SCRIPT | Collège Georges Charpak
Ce que grandir veut dire...
xxx xœxx xxx xxxx, xxxxxx xxxx x’x xx à xxxxxxx xxx xéxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxx. xx xxxxxxx xx’xxxx xxxxxxxxxx xxxxx’à xxéxxxx xx xxxxxxx, xxxx xxxxxxxx xxxxx xx’xxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xx xxx xx xxxxxxxx xxx xxx xéxèxx xxxxxxxxxxxxxx xx xèxx « xx xxxxxx, xxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxx, xx xxxxx... » xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxé.
xxxx xxx xù xxxxxxxxx ? xù xxxxxxxx ? xxx xxéxx xx xxxxxxxxxx xxxx xx xêxx... xxxx xx xxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxxxx xx xx xxx xxèx xxxx xxx xxxxx, xxxx x’x xxxxxxxxxx xxx, xxx xx xâxxx xxx xxxx xxxxxxxxx !
xx xxx xxxx, x’xxxxx, xxxxxxx xx xxxxx xx x’xxxxxxxx xx xx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx x’xxx xéxxxxéx. xxxx xx xxxçxxx xxxx xxxxx xxxxx, xx xxxxxx xxxxxx xxéxx. xxxx xxxx xéxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xx x’xxxxxx, xxx xx xxxxxx xxx xxxxx, xxxx xx xxxxxx, xxxxxé xxxx x’xxxxxxxxé, xxxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx. xxxxéx xx xéxxxx x’xx xxxxxxx, xxxx xx xxxxxx xx xxx xéxéxxxxx xx xx xxxxxxxx, xéxxxxéxéx, à xéxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xx’xxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx, xxx xxxxxxxxxx x’xxxxxxxx. xxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxéxx xx x x xxxxxxxx xxxxxxxx xéxà, éxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xx xx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxéxx. xxxxxéx, xxxx-xêxx, xxx xx xxxxxx xéxxxxxxxxxxx, xxxx xxxèxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxxxx xx, xxxxxx’xxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxèxx xx xxx xxxxxx, xxxx xxxxxxxx xx’xxxx xx xxxx xxxx xxxxxxx.
« xxxxxx, xx xxxx xéxxxéx xx xxxx xéxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx, xxxx xx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx..., xxxxxxxx-x-xxxx xx xxxx x’êxxx xxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxx.
– xxxx, xx xxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxx xà xxxx xxx... xx xx xx xxxxx xxx xxx xxx xxxxx x’xxxxxèxx xx xxx.. xxxx, xxx-xxx, xù xx xxxxxxx-xx ? xx x’xxxxxxx à xxxxx...
– xxxxxx, xx xxxxxx xxèx xxxx xx xxxx xxxx xxxxxxxxx... xxxxxxxx-xxxx xx xxxxxxxxx ?
– xxxx xûx.. xxéxxxx-xxx xù xx xx xxxxxxx, xxxxxxx, xx xxxxx xxx, xx xx xxxxxxxx xx xxxx xxxx ! »
xxxx xxxx xxx xxx xxxxxx xxxxxxx à xx xxxxxxx xxxxxxxxxèxxxxxx xxxxxxxxxx. xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxx x xxxx xx xxxx xx xxxx xx xxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx, xx xxx xxxx xx’xx xxxxxxxxxx, xxx xxxxxxxx xxx xxx xxxxxxx...
xxxx xxxxxxxx x’xxxxéxxxxxxx, xxxx x’xxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxéx, xéxxxxéx xx xxx xx xxxxxéx, xx xxxx xxxéxèxx xx xxx xx xxxxxxxxx xx xx xxxxxx. xxxx xx xxxx xx’xxx xxxxx, xxxxxxxxx xx xxxxèxx xx xxxx.
xx xx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxx xx’xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx x’xxxxxxxx, xxx xx xxxxxxx xx xxxx. xxxx xx xxxxxxxxx à xxxx xx x’xxxxxx xxx à xéxxxxxx xxx xxxxxx xx xx xxxxx xxx xx xxxxxxxxx à x’xxxxxxx. xxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxx à xxxx, xxxx xx xxxx xéxxxxxx x’éxxx xxx xx xxxxxx à xx xéxxxxxx xxxx xxx xxxx xx xxx xxxxxxxxxx. xxx xxxx xéxxxxxxxxxxx xxxèx xxx xxxxxxxxx xéxéxxxxxxx xxxx xxxx x éxé xx xéxxxx xxxx xx xxxéx.
« xx xx xxxxxxx xxxxxxxxxéx, xxxx, xxx x’xxx-xx xxxxé ? »
xxx xxéxx x’xxxxxxxxxxxxx xxxx x’xxxxxx xx xxxx xxxx xxxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxx xéxxx xxx xxxxxxxx éxéxxxxxxx xxx xxx, à xxxxxx, xxxxxxxxxé xx xxx. xéxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx x’xxxxxx, xx xéxxxxxxxx xxx xxxxxxx x’xxx xx, xx xxxxxxxxxxx, xx xxxxxx xxxxxxxxx, xxxxx xxx xxx xxxx xxxxxxx xéxxxxxxxxxx xx’xxxx x éxxxxxéxx.
xxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxx, à xxx xxxx, xxxx xxxxxxx xxx xxxx, xxxèx xxxxxxxx xxxxxxx, xxxx x’xxxxxxx xx xx xxxx xxxxx xx xxxéx.
« xx xx xx xxxxxx xx xxxxx xxxxx à xxx, xxxx, xxxxx, xx xxxxxx éxé xxxxxxxxéx à xxxx xxx xxxxxxx. x’xxx xxxxxxxxxx xx xxx xx xx xxxxxé... xx xxxxx éxèxx, xxxxxèxx xx xéxxxxxxx, xxx x’xx xxxxxxxxxx, xxxx xx xxxxxx, xx xxxxxxxxx xxxxxxx, x xxxx xxxxxx. xx xxxx xx xx éxé xéxxxx xxx xx xxxxx xx xx xxxx xxxxx xxxx xxxx x’x xxxx xxxx xxxxx xxx xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxx à xxx xxxxxxxxx xxxxéxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxx. »
xxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxx xxx xxxxxxx xxx xxxx. xxxx xxx éxxxx xxxxxxxxx xéxxxxx xxxxxx, xxxxx, xxx éxxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxxxxx. xxxx xxxxxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxx.
« xxxxx... xxx xxxxxx...
– xx x’xx xxx xxxxx, xxxx, xxxx-xx xxxxxxxxxx. »
xxxxx xx x’xx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xéxà xxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx à x’xxxxxxx. xxxx xx xxx xxx xxxxx xxxxx, xxxxxxxxx, xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx, xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx, xxx xxxxxx xx éxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxèxxx.
xxxxxx xxx xxxx x’xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxx xxxx xx xxx, xxxxx xx xx xxxxxxxxx
(...) nouveau pour surmonter tous ses problèmes.
Toutes les deux s’engagent maintenant dans la rue sans un mot, comme si le spectacle de la ville les rassasiait, dans un doux silence, que ne parviennent même pas à rompre le bruit des voitures et les voix des derniers badauds qui traînent encore, profitant de la chaleur étouffée de la fin de journée.
SCRIPT | 3eA Collège Colette